Maymun Çiçeği virüsünün tedavisi var mı? – Haber Gönder

Haber Merkezi

Maymun çiçeği virüsü (Monkeypox), ortopoksvirüs ailesinden bir virüs tarafınca niçin olunan ender bir hastalıktır. İnsanlarda ilk kez 1970’lerde Demokratik Kongo Cumhuriyeti’nde tespit edilmiştir.

Maymun çiçeği, çiçek hastalığına benzer semptomlara haiz olmakla beraber çoğu zaman daha hafiftir. İşte emareleri ve tedavisi hakkında bilgiler:

BELİRTİLERİ

Maymun çiçeği virüsünün emareleri çoğu zaman enfekte olduktan 5-21 gün sonrasında ortaya çıkar. Bu emareler şunları ihtiva eder:

Ateş:

Çoğu zaman 38°C’nin üstünde olan yüksek ateş.

Baş ağrısı:

Şiddetli baş ağrısı.

Kas ağrıları:

Bilhassa sırt ve bacaklarda yaygın kas ağrıları.

Lenfadenopati:

Boyun, koltuk altı ve kasıkta şişmiş lenf düğümleri.

Bitkinlik:

Genel bir halsizlik ve bitkinlik hissi.

Döküntüler:

Ateşin başlamasından birkaç gün sonrasında ortaya çıkan cilt döküntüleri. Bu döküntüler başlangıçta yüzde, sonrasında ise vücudun öteki bölgelerinde yayılır. Döküntüler sıvı dolu kabarcıklara (veziküller) ve sonrasında kabuklu yaralara dönüşebilir.

TEDAVİSİ

Maymun çiçeği için spesifik bir tedavi mevcut değildir. Tedavi, semptomların hafifletilmesine ve komplikasyonların önlenmesine yöneliktir. Şu yöntemler uygulanabilir:

Destekleyici bakım:

Hastaların sıvı alımını çoğaltmak ve ağrılarını hafifletmek için destekleyici bakım sağlanır.

Ateş düşürücüler ve ağrı kesiciler:

Ateşi düşürmek ve ağrıyı hafifletmek için ilaçlar kullanılır.

Antiviral ilaçlar:

Tecovirimat benzer biçimde bazı antiviral ilaçlar, ortopoksvirüs enfeksiyonlarının tedavisinde kullanılabilir.

Sekonder enfeksiyonların önlenmesi:

Cilt lezyonlarının enfekte olmasını önlemek için hijyenik önlemler alınır ve gerekirse antibiyotikler kullanılır.

İzolasyon:

Enfekte kişilerin hastalığın yayılmasını önlemek için izole edilmesi gereklidir.

Maymun çiçeği virüsünden korunmanın en etkili yolu, çiçek aşısı yaptırmaktır. Çiçek aşısı, maymun çiçeği virüsüne karşı da koruma sağlar.

Ek olarak, enfekte hayvanlarla ve insanlarla temasın sınırlandırılması ve hijyen kurallarına dikkat edilmesi de önemlidir.